Inmiddels wonen we al weer een paar weken in ons nieuwe (t)huis in de hoofdstad van Madagaskar. We kunnen dit huis huren van een ander Nederlands gezin dat hier al een aantal jaren woont en werkt, maar momenteel op verlof is in Nederland.
Er zijn verschillende redenen waarom we eerst een paar maanden in de hoofdstad verblijven. Eén daarvan is de taalschool waar we elke dag naar toe gaan (daarover hopen we binnenkort meer te vertellen). Daarnaast hopen we op deze manier de overgang in stukken op te splitsen. Het klimaat is in de hoofdstad wat aangenamer, in het Zuiden waar we straks hopen te gaan wonen en werken is het erg warm.
En de kinderen kunnen hier vrienden maken bij de kerk of bijvoorbeeld de voetbal. Vanuit de begeleiding die we voor de kinderen hebben gehad gaven ze ook aan om regelmatig weer terug te gaan naar de hoofdstad zodat de kinderen zich ook sociaal kunnen blijven ontwikkelen.
Koken doen we meestal binnen, maar omdat we meerdere pannen gebruiken koken we ook met 1 pan buiten. Ook de voorbereidingen voor het eten zoals bijvoorbeeld de groenten snijden is leuk om buiten te doen.
Wat minder fijn is zijn de wondjes. Een open wond of een kapotte muggenbult geneest niet goed en gaat vaak ontsteken. Vaak loopt er vocht uit de wond. We zitten dan ook allemaal onder de pleisters. We moeten nog wennen aan de bacteriën hier. 's Morgens en 's avonds ontsmetten we alle wondjes bij de kinderen. Een klein krasje kan al een ontsteking worden. Zo heeft Rebecca op dit moment wondroos. Toen we een rood plekje ontdekten zijn we gelijk naar de dokter gegaan en heeft ze een kuurtje gekregen. We waren er gelukkig op tijd bij, want die middag kreeg ze gelijk koorts.
Regelmatig valt de stroom een poosje uit. Meestal is dat rond het avondeten en duurt het niet zo erg lang. En met kaarsen en een zaklantaarn is het ook wel weer gezellig. Vandaag duurde het wel lang, zeker wel 2 uur. De geplande tijd voor online huiswerk waar we internet voor nodig hebben kon daardoor helaas vandaag niet doorgaan.
Vanmiddag zag ik een zwerfhond achter onze poort. Dat zijn van die magere, lelijke honden die we 's avonds en 's nachts horen blaffen.
Wassen doen we alleen overdag en 's avonds niet meer. Omdat de slang van de wasmachine naar buiten moet als we de wasmachine gebruiken. En 's avonds moet alles dicht dus ook de slang moet naar binnen. Ook de poort en de tralies voor de deur gaan dan dicht. In het donker is de straat van anderen. Niet van gewone mensen.
Hierbij een kleine update van onze kant. We zijn dankbaar hoe alles tot nu toe verloopt. En willen jullie vragen om vooral voor ons te blijven bidden om ook Gods stem steeds meer te leren verstaan en om Zijn nabijheid in alles.
Hartelijke groeten, Mark en Roliena, Seth Ezra Jeftha Rebecca en Elisah
P.s. naast gebed is ook financiële bijdrage nodig zodat wij ons werk hier in Madagaskar kunnen blijven doen. Dat kan o.a. via deze link:
ah ik ga seth pakken ahhhhh!